ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Έξω από την αυλή μια μεγάλη ομορφιά
και μέσα το σχολείο με πολλά παιδιά,
όλα τα τμήματα με ζωγραφιές
και οι καθηγητές με πολλές ευχές.
Τζαμπάζ Χακκί
ΠΟΛΕΜΟΣ
Όλος ο κόσμος ανησυχεί,
μα ο πόλεμος συνεχίζει.
Όλα τα δέντρα καμένα
και τα ζώα πεθαμένα.
Οι γονείς πρέπει να φύγουν
και τα παιδιά τσιρίζουν.
Όλα τα σπίτια έχουν πάρει φωτιά
και τα καημένα παιδιά.
Τζαμπάζ Χακκί
ΜΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΜΕΡΑ
Μάζεψα απ' τη σιωπή του ανέμου
σ' ένα μονοπάτι μικρές νιφάδες
σε χρώμα λευκό.
Στις άκρες του μονοπατιού πεσμένα φύλλα
με ξεραμένα κομμάτια από μήλα.
Πρωί και βράδυ
το μόνο που ακούω είναι φωνές.
Γιατί δεν έχω όμορφη οικογένεια
σαν τα άλλα παιδιά.
Ένα πράγμα θέλω,
μια αγαπημένη οικογένεια.
Θεέ μου, βοήθησέ με
να έχω μια όμορφη οικογένεια.
Όλοι στο σχολείο νομίζουν ότι είμαι τρομακτική,
από τα μπλε και μοβ σημάδια στο σώμα μου.
Ευχαριστώ μαμά και μπαμπά
για την "υπέροχη" οικογένεια που έχω.
Μεζήν Χιλάλ
ΑΣΧΗΜΕΣ ΜΕΡΕΣ
Ξυπνάμε μέσα σε μια κόκκινη μέρα.
Άνθρωποι φοβισμένοι.
Τα παιδιά στις τρύπες.
Οι γονείς στις λίμνες.
Μπίμπαση Λαλέ
ΠΟΛΕΜΟΣ
Έπεσε η νύχτα,
πάλι θα 'ναι αξημέρωτη.
Ουρλιαχτά, φωνές ατελείωτες
πάλι δεν θα σωπάσουν
όλη τη νύχτα.
Το άσπρο μου γιλέκο
έγινε χρώμα τριαντάφυλλου
πώς και πώς περιμένοντας
τον θάνατο.
Μπίμπαση Λαλέ
H ΚΑΡΔΙΑ
Σαν ένα παλιό κτίριο,
ένα ξεχασμένο ναυάγιο,
σαν τα παλιά τραγούδια
είναι η καρδιά.
Όλο άνθρωποι μπαινοβγαίνουν,
την ραγίζουν και φεύγουν.
Ποιος να ξέρει πόσο αγάπησε;
Μέχρι την αυτοκτονία έφτασε.
Τώρα αυτή η πόρτα είναι κλειδωμένη,
μόνο ένα τραγούδι υπάρχει,
που δε νιώθει μοναξιά.
"Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε".
Χόμκο Νιράν
ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ
Ξύπνησα το πρωί
ακούγοντας τη σειρήνα.
Τρομαγμένοι όλοι
βγήκαμε από το σπίτι σφαίρα.
Αρχίζουν οι βόμβες,
στο δρόμο όλοι τρέχουν
λέγοντας χίλιες φορές
"Λευτεριά, Λευτεριά".
Χόμκο Νιράν
ΑΝΕΡΓΙΑ
Από το πρωί τρέχω εδώ κι εκεί.
Όλες τις πόρτες τις χτυπώ,
θέλω δουλειά... να βολευτώ.
Όμως απάντηση δεν πήρα καμιά.
Πέρνα αύριο ξανά.
Πεινώ, κρυώνω, βρέχομαι.
Κάθομαι μόνος ορφανός.
Άνεργος είμαι, όχι κακός.
Μποζ Σελβά
Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Κι ας μ' ακούσει όλος ο κόσμος:
"Μανούλα μου, μου ζεσταίνεις την καρδιά".
Δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος
πόση αξία χωράει στην καρδιά σου.
Μου δίνεις θάρρος όταν με πάρεις αγκαλιά
κι ανοίγει ο ουρανός για νέους δρόμους.
Σαν κύτταρο είσαι μέσα μου
και λάμπεις σαν αστέρι.
Και γι' αυτό τον λόγο μαμά,
είσαι η μοναδική βασίλισσά μου!
Χουσεΐν Μπασιά Μπενγκισού
ΝΥΧΤΑ
Ένα σκοτεινό καλοκαιριάτικο δείλι,
ένα χλωμό φεγγάρι
και τα λαμπερά άστρα στον ουρανό
που εμψυχώνουν το πρόσωπό σου.
Οι σκοτεινές μέρες περνάνε
και μου λείπει η μυρωδιά σου,
αυτή που δεν ήξερα ποτέ
και τα μάτια σου τα καστανά.
Οι νύχτες έρχονται και φεύγουν
και πέφτουν ολοένα στη ζωή μου.
Νύχτα ξαναπέφτει και τα όνειρα
ξαναγεμίζουν με σένα.
Σαγήρ Ναρίν
Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η μαμά μου στολίζει με την αγάπη της
τη ζωή μου.
Είναι η μοναδική μου αγάπη
που είναι πάντα μαζί μου
και ό,τι κάνω είναι πίσω μου.
Πάντα με πιστεύει.
Είναι το μοναδικό καταφύγιό μου
όταν στενοχωριέμαι.
Είναι η κρυψώνα μου
όταν φοβάμαι.
Δεν την αγαπάω μόνο για αυτά που μου κάνει,
την αγαπάω από την καρδιά μου.
Είναι η φίλη μου
που πάντα είναι μαζί μου.
Η μαμά μου είναι το λουλούδι της ζωής μου.
Ένα λουλούδι που ανθίζει όλο τον χρόνο.
Δεν μπορεί κανείς να την περάσει
στην αγάπη της.
Το έχει πει και ο ποιητής που έχει γράψει
το ποίημα της μάνας.
Η αγάπη της μάνας δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος
σαν ουρανός.
Μποζ Νασρέ
ΚΟΣΜΕ ΜΟΥ
Μανούλα μου γλυκιά
είσαι το μοναδικό μου αστέρι
που λάμπει στον ουρανό μου,
γεμίζεις την καρδιά μου με αγάπη.
Ζεις μέσα στα κύτταρά μου,
στη ζεστή αγκαλιά μου.
Είσαι η βασίλισσα της ζωής μου,
ο πολυτιμότερος άνθρωπός μου.
Σαχινλή Τουνά
ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ
Αγαπώ πολύ τα ταξίδια.
Αγαπώ πολύ τα ταξίδια με κρουαζιέρες
και δεν είχα ανέβει σε κρουαζιέρα,
ώσπου μια μέρα τα κατάφερα κι ανέβηκα.
Το πλοίο ξεκίνησε
αν και ο καιρός ήταν κακός.
Το πλοίο πήγαινε πέρα δώθε,
πολύ φοβηθήκαμε.
Κράτησε περίπου 23 ώρες.
Ήταν ανυπόφορο.
Άρχισε να βροντάει.
Βγήκαν μεγάλες καταιγίδες.
Από τις καταιγίδες και τις φουρτούνες
η κρουαζιέρα έχασε τον έλεγχο,
χτύπησε σε βράχο
και άρχισε να διαλύεται σε κομμάτια.
Σώθηκαν λίγοι,
πέθαναν οι περισσότεροι.
Δεν ξεχνά όμως κανείς
εκείνο το ταξίδι.
Σαχινλή Τουνά
Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ
Μανούλα μου εσύ!
Είσαι ολόκληρος ο κόσμος μου!
Ο άνθρωπος που αγαπώ περισσότερο στη ζωή μου.
Τα κύτταρα της καρδιάς μου...!
Ανοίγει, ανοίγει η βαθιά σου αγκαλιά
σαν ουρανός...
μα η αγάπη σου είναι
ό,τι καλύτερο υπάρχει.
Πάντα θα 'σαι για μένα η βασίλισσά μου!
Και το αστέρι της καρδιάς μου...
Μανούλα μου με έκανες πολύ τυχερή!
Γιατί ξέρω ότι είσαι εσύ στη ζωή μου!
Πάντα με πολλή αγάπη!
Πασιά Νεϊρήν
ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ
Είσαι χαμένο όνειρο
πάνω στον ουρανό,
είσαι η μοναξιά του φεγγαριού
και το σκοτάδι του αστεριού.
Η καρδιά μου δέκα κομμάτια
σαν τα δυο σου ματάκια.
Ξεκινήσαμε με αγάπη
και τελειώσαμε σαν δυο ξένοι.
Κύλησε ένα ψεύτικο δάκρυ στο πρόσωπό σου.
Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι δεν είμαι ο άνθρωπός σου.
Ο τόνος της φωνής σου ήταν πολύ χαμηλός
επειδή εσύ, αγοράκι μου, δεν ήσουν αληθινός.
Τζαμπάζ Αλενούρ
ΟΧΙ ΠΙΑ ΒΙΑ
Σε όλο το σχολείο υπάρχει πάντα ένας
που νομίζει σαν κι αυτόν δεν υπάρχει άλλος κανένας.
Είναι αυτός που τον κοιτάς να βρίζει, να φωνάζει
και κάθε αδύναμο παιδί κατηγορεί και καταδικάζει.
Είναι ο ένας που τον κοιτάς να χτυπάει και να δέρνει
και κανένας γύρω του δεν τολμάει να του μιλάει.
Φωνάζει στους χοντρούς, στους κοντούς και στους καλούς,
δεν θέλει κανέναν, δεν έχει φίλους αλλά μόνο εχθρούς.
Εμείς στο σχολείο θέλουμε φιλία,
θέλουμε ελευθερία και πιο πολλή προστασία,
καμιά παρενόχληση, καμιά αδικία,
καθόλου πόνος και οργή, τέλος πια η βία.
Τζαμπάζ Αλενούρ
Λαλέ, το ποίημά σου "Άσχημες μέρες" είναι πολύ ωραίο, γιατί αναφέρεται στον πόλεμο που γίνεται τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ΄2
αλενουρ το ποίημά σου είναι πολύ ωραίο επειδή μιλάει για την βια που πρέπει πια να σταματήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήνειρην
λαλε το ποίημα σου "πόλεμος" είναι πολύ ωραίο γιατί μιλάει για τα σημερινά γεγονότα που γίνονται
ΑπάντησηΔιαγραφήΧακκι το ποίημα σου "το όμορφο σχολείο" είναι πολύ καταπληκτικό γιατί μιλάει για τώρα που είμαστε και στο σχολειο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦειμη