2012-2013

NYXTA
Το ανοικτό παράθυρο που ανασαίνει,
η πόρτα άνοιξε μόνη της και από έξω
ακούστηκαν φωνές.

Τα παιδιά ψιθυρίζουν,
ένα ελικόπτερο που θα έρχεται από μια άγνωστη πόλη.
Η νύχτα που πέφτει στη χώρα,
ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο
που λάμπει μες στη νύχτα.

Μια φωνή που γρικιέται στα βάθη του μυαλού μου,
οι άνθρωποι ετοιμάζονται να βγουν βόλτα
όπως κάθε μέρα.

Ντουγκιαντζή Αϊσέλ

(εμπνευσμένο από το ποίημα του Κ.Καρυωτάκη "Το βράδυ")

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ
Όσα αποφεύγεις στην πραγματικότητά σου,
θα παραμονεύουν στα όνειρά σου,
όσο εγκαταλείπεις την αθωότητά σου,
θα κινδυνεύουν τα συναισθήματά σου.

Όσα πράγματα και να σε πληγώνουν,
προσπάθησε πάντα να μην σε αποτελειώνουν,
όσα εμπόδια και να βρίσκεις,
πάντοτε να τα αντιμετωπίζεις.

Η ζωή του καθενός είναι διαφορετική,
σαν την αγάπη μυστική,
η καρδιά του ανθρώπου είναι μικρή,
γι' αυτό μην του σκοτώνεις την ψυχή.

Ταχήρ Χαφούζ Γιεσήμ

ΜΟΙΑΖΕΙΣ

Μοιάζεις με τα πουλιά

που στο γαλάζιο ουρανό πετούν

μέρες νύχτες χωρίς να σταματούν,

τα χαρούμενα και γλυκά πουλιά.

Μοιάζεις με τα αστέρια

που κάθε νύχτα εμφανίζονται

και κάθε μέρα εξαφανίζονται,

τα πανέμορφα αυτά αστέρια.

Μοιάζεις με το ρυάκι

που σε διάφορα μέρη κυλάει

και μέσα το ψαράκι κολυμπάει,

κάθε μέρα χωρίς να σταματάει το ψαράκι.

Ταχήρ Χαφούζ Γιεσήμ

NYXTA

Κάθε βράδυ που νυχτώνει

το σκοτάδι με σκοτώνει,

είσαι η σκέψη του μυαλού μου

και το φως του ουρανού μου.

Είσαι ο λόγος της ύπαρξής μου

η αγάπη της ζωής μου,

είσαι η φλόγα της καρδιάς μου

η χαρά της μοναξιάς μου.

Τα μάτια σου τα μαγεμένα

σαν με αντικρίζουν μένουν σε μένα,

το χαμόγελο της ομορφιάς σου

είναι σαν το χτύπο της καρδιάς σου.

Η αγκαλιά σου με ζεσταίνει

σαν τον ήλιο που με καίει.

Η απουσία σου με κρυώνει

σαν τον πάγο που λιώνει.

Ο ήχος της φωνής σου

είναι η μελωδία της ψυχής μου,

η ανάσα της πνοής σου

το οξυγόνο της ζωής μου.

Σουλεϊμάν Σαμπάν Ιζαμπέλ

ΖΩΗ

Κάτω από το φως του φεγγαριού

και τα αστέρια του ουρανού

καθόμασταν στο πάρκο αγκαλιά

και από τότε σε έβαλα μες στην καρδιά.

Έτσι ξαφνικά έγινες το ταίρι μου

έλαμπα και μ' έλεγες "αστέρι μου".
Παρέα ξεπερνούσαμε τους πόνους της ζωής
σαν εμάς ερωτευμένους δεν θα βρεις.

Στα μάτια σαν με κοιτάς
ταξίδι στη νύχτα με πας,
τα όνειρά μου τα γεμίζεις
και την καρδιά μου την πλουτίζεις.

Όταν φεύγεις μακριά μου
σε νιώθω μες στα όνειρά μου,
είσαι ο φύλακας ο άγγελός μου
ο άνθρωπος ο μοναδικός μου.

Σουλεϊμάν Σαμπάν Ιζαμπέλ

ΟΝΕΙΡΟ ΑΛΗΘΙΝΟ

Είσαι όνειρο αληθινό

πάνω στον ουρανό,

είσαι το φως του φεγγαριού

και η λάμψη του αστεριού.

Οι στιγμές μου μαζί σου μοναδικές,

οι ήχοι της φωνής σου ιδανικοί,

ο χτύπος της καρδιάς σου δυνατός

σαν και σένα αστραφτερός.

Η καρδιά μου χίλια κομμάτια

σαν τα δυο σου μάτια,

αρχίσαμε μ'  ένα Σ' ΑΓΑΠΩ

και με ένα ΑΝΤΙΟ φτάσαμε στον τελειωμό.

Ένα ψεύτικο δάκρυ κύλησε στο πρόσωπό σου,

τότε κατάλαβα ότι δεν ήμουν ο άνθρωπός σου,

ο τόνος της φωνής σου ήταν τόσο χαμηλός

επειδή, αγόρι μου, δεν ήσουν αληθινός.

Μάλκο Αρζού

ΤΙΠΟΤΕ ΠΙΑ ΔΕ ΜΕΝΕΙ

Πώς γίναμε αληθινά
εμείς οι δυο, δυο ξένοι;
Απ' την αγάπη στην καρδιά,
τίποτε πια δε μένει...!

Πώς έφυγες σαν το βοριά
και σαν βαρύς χειμώνας,
σκόρπισες έτσι μακριά,
σαν πέταλο ανεμώνας;

Πάγωσε ξάφνου η καρδιά,
σαν παγωμένο χιόνι.
Ποιος έστειλε τη συμφορά
κι είμαστε τώρα μόνοι;

Κεχαγιά Φατμά

ΜΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΝΥΧΤΑ

Ένα καλοκαίρι με τη φίλη μου αποφασίσαμε να πάμε στην καλύβα να δούμε τη γιαγιά μου. Ανεβήκαμε στο μηχανάκι και φτάσαμε μετά από μία ώρα. Όταν η γιαγιά μου μας είδε, είπε: "Καλά κάνατε και ήρθατε στην καλύβα". Έτσι δε μας άφησε να γυρίσουμε στο χωριό και μας πρότεινε να μείνουμε εκεί και να φάμε μαζί της και αυτό γιατί ένιωθε μοναξιά και παραπονιόταν ότι όλοι ξεχνάνε τους γέρους. Μείναμε λοιπόν εκεί, μιλήσαμε, γελάσαμε, φάγαμε έξω στη φύση. Όταν πήγε δώδεκα η ώρα, με τη φίλη μου μπήκαμε στο δωμάτιο, κλειδώσαμε την πόρτα, βάλαμε καρέκλες μπροστά της και τραβήξαμε την κουρτίνα στο παράθυρο. Η φίλη μου ξάπλωσε στο κρεβάτι και κοιμήθηκε. Ο άνεμος άνοιξε το παράθυρο και άκουσα φωνές από άγρια ζώα. Πήγα να ξυπνήσω τη φίλη μου όμως αυτή δεν ξυπνούσε. Τότε της έριξα ένα ποτήρι νερό, αλλά πάλι δεν ξύπνησε. Φοβόμουν να κλείσω το παράθυρο, έτσι πήγα ξανά στο κρεβάτι και σκεπάστηκα με μία κουβέρτα από πάνω μέχρι κάτω. Φοβόμουν τόσο πολύ που δεν μπορούσα να μιλήσω... Ήθελα να κλείσω τα μάτια μου και όταν θα τα άνοιγα ξανά να είναι πρωί και να είμαστε στο χωριό...

Ντουγκιαντζή Φατμά

ΕΡΩΤΑΣ

Κάτω από το φως του φεγγαριού,

κάθομαι και κλαίω.

Γιατί αγόρι μου γλυκό εσένα πάλι λέω.

Την ώρα που λάμπουν τ' άστρα,

σκέφτομαι τα παλιά τα χρόνια

που ήμασταν μαζί σε μέρη φωτεινά,

τη στιγμή όμως τούτη, 

είμαι μονάχη σε χάλια σκοτεινά. 

Καίει η καρδιά, δακρύζουν τα μάτια.

Θέλω εσένα, ζητάω πολλά;

"Ζωγραφιά Μπο"

ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

Το άρωμά σου είναι σαν το φθινόπωρο,

χαλαρό και υπέροχο.

Το φιλί σου είναι σαν το χειμώνα,

κρύο και μοναδικό.

Η αγκαλιά σου είναι σαν την άνοιξη,

γλυκιά και όμορφη.

Ο έρωτάς σου είναι σαν το καλοκαίρι,

καυτός και ατελείωτος.

Εσύ γενικά είσαι σαν τις εποχές,

δεν μπορείς να συγκριθείς,

όσο κι αν το θες.

Μπέλτσο Αϊσεγκιούλ

Αποτελέσματα ενδοσχολικού λογοτεχνικού διαγωνισμού

1ο βραβείο: Ταχήρ Χαφούζ Γιεσήμ ("Προσπάθησε")

2ο βραβείο: Μπέλτσο Αϊσεγκιούλ ("Λόγια αγάπης") - Σουλεϊμάν Σαμπάν Ιζαμπέλ ("Νύχτα")

3ο βραβείο: Μάλκο Αρζού ("Όνειρο αληθινό")

Ψηφοφορία - βράβευση μαθητριών (Μάιος 2013)