2023-2024

                                                                   ΤΑ ΑΝΩ ΡΑΒΕΝΙΑ

Λίγος κόσμος με καφενεία και πλατεία,

παντού δέντρα και ηρεμία,

με παππούδες ησυχία,

με παιδιά φασαρία.

                                                                                                              Ναταλία-Γκλόρια Σιούτη

ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΟΙΤΩ

Όταν σε κοιτώ,

 πιο πολύ σε αγαπώ.

Να σε αποφύγω προσπαθώ,

αλλά δεν μπορώ.

                                                                                                              Ναταλία-Γκλόρια Σιούτη

ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ

Η αγάπη σε απατάει,

 πόσο μάλλον όταν δεν σε αγαπάει.

Όταν αγαπάς, πονάς

και άλλο τόσο γελάς.

Ένας λόγος που πονάς

είναι όταν δεν μπορείς να έχεις

αυτόν που αγαπάς.

Ένας λόγος που γελάς

είναι όταν αγκαλιά τον κρατάς.

Η λέξη "Σ' αγαπώ" είναι σημαντική,

να τη λες όταν αγαπάς πραγματικά.

Μη λες ψέματα γιατί πληγώνεις

και τον κάνεις να πονά.

Αν αγαπάς πραγματικά, κάνεις τα πάντα.

Πάντα να ελπίζεις, να προσπαθείς για όλα

και να μην το βάζεις κάτω.

Όποιος αγαπά, έχω να πω μόνο ένα,

να μην τα παρατάει για τίποτα,

να προσπαθεί πάλι και πάλι.

Όταν αγαπάς, δεν τα παρατάς.

                                                                                                              Ναταλία-Γκλόρια Σιούτη

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ

Σ' ένα χωριό,

 καθώς περπατάς

ακούς γεροντάκια στο καφενείο

να μιλούν

κι ο ένας τον άλλον να ξεγελούν.

Τις γειτόνισσες στα παραθύρια να στέκονται

και στα μπαλκόνια τους να υπερηφανεύονται.

Απ' τα στενά σοκάκια να περνάς

και τα αδέσποτα ζώα κατάματα να κοιτάς.

Και στις αλάνες τα παιδιά

να παίζουν με ματωμένα γόνατα,

κρυφτό, κυνηγητό, ποδήλατα

και τέτοιες ιστορίες.

Είναι παιδιά διαφορετικά,

με την περιπέτεια στα μυαλά.

Όμως, και την πονηριά σκαρφίζονται

για να περνάνε καλά.

Όλα είναι χαρούμενα 

και διασκέδαση πολλή.

Μες στη φύση, στα βουνά,

φρέσκος αέρας κι ομορφιά!

Έτσι είναι τα χωριά!

                                                                                                              Ναγιάντα Υμεράι

ΟΤΑΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ

Όταν χαμογελάς,

 η μέρα μου φτιάχνεται μεμιάς

κι όταν κατάματα σε κοιτώ,

αυτόματα στα σύννεφα πετώ.

                                                                                                              Ναγιάντα Υμεράι

ΤΡΕΝΟ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τα μάτια σου ποτέ δεν είδαν την αξία μου.

Ποτέ δεν έκατσες να ακούσεις

αυτά που ήθελα να σου πω.

Δεν είναι πολλά αυτά που σου ζητάω,

ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα σου μου αρκεί!

Όμως, θυμάμαι μου είχες πει:

"Πρώτα αγάπησέ με αληθινά

και μετά σπάσε μου την καρδιά!".

Αυτό όμως επέλεξες να το κάνεις εσύ,

πηγαίνοντας σε ένα σταθμό

και βαδίζοντας προς το "καλό",

όπως έλεγες.

Είπες ένα άψυχο "Σ' αγαπώ" και έφυγες!

Έχω μπερδευτεί:

ήταν αγάπη αμφίπλευρη ή μονόπλευρη;

Μια ερώτηση που δε θα λάβω ποτέ απάντηση.

Από τότε όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε εσένα,

ακόμα και αυτοί που πήρα για να σε ξεχάσω!

Έγινες για μένα

τρένο χωρίς επιστροφή!

                                                                                                              Ναγιάντα Υμεράι

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

Θέλω να γράψω ένα ποίημα

αλλά δεν μου βγαίνει το ρήμα.

Γι' αυτό θα ξανασκεφτώ,

μπας και καμιά ιδέα βρω.

Όμως ιδέα δεν βρίσκω,

γι' αυτό θα τα παρατήσω.

Και θα γίνω αστυνόμος

για να μην με ενοχλεί ο νόμος.

                                                                                                              Σπυριδούλα Μηντή

ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

Ξενιτεμένο μου πουλί,

που τώρα πας στα ξένα,

που τώρα σε κοιτώ με μάτια βουρκωμένα,

που τώρα φεύγεις και μ' αφήνεις

και σε παρακαλώ γονατιστή να μείνεις.

Και τώρα που ανεβαίνεις στο τρένο,

θέλω τόσο πολύ μαζί σου ν' ανέβω.

Και ξαφνικά ξυπνάω δίπλα σου στο κρεβάτι,

συνειδητοποιώντας ότι βρισκόμουν σε εφιάλτη.

Και σε σφίγγω στην αγκαλιά μου

και δεν σ' αφήνω να φύγεις.

Όμως πρέπει να σ' αφήσω

μακριά μου να φύγεις.

Και αρχίζω και κλαίω μόνη μου στο κρεβάτι

προσπαθώντας να νιώσω το χάδι,

το χάδι που ένιωθα στην αγκαλιά σου

και τώρα μου λείπουν τα φιλιά σου.

                                                                                                              Σπυριδούλα Μηντή

Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Και καθόμασταν σ' ένα παγκάκι,

ήμασταν μόνοι μας.

Ο ένας τριγύριζε στη σκέψη του άλλου,

μας έλκυε ένας... έρωτας,

όσο μας έκανε ενέσεις ο ψηφιακός κόσμος.

Μετά, γυρνάγαμε σπίτια μας

όμως οι καρδιές μας...

έμεναν εκεί.

Κάθε μέρα η ίδια ρουτίνα,

καθόμασταν στο ίδιο παγκάκι

κάτω απ' τον ίδιο ήλιο

και ονειρευόμασταν,

κάτω απ' τον ίδιο ουρανό.

Ύστερα, μας τράβηξε ένας αέρας,

έτσι ξαφνικά... και απομακρυνθήκαμε.

Από τότε, κάθε βράδυ αυτοκτονούσαμε

την ίδια ώρα, το ίδιο λεπτό, το ίδιο... δευτερόλεπτο.

Ο καθένας αυτοκτονούσε

με τον δικό του τρόπο,

αλλά... ξαναγεννιόμασταν με μια ελπίδα.

Με την ελπίδα ότι θα ξανασμίξουμε

και όταν θα ερχόταν αυτή η στιγμή

και θα ξαναβλέπαμε ο ένας τον άλλο,

δεν θα αλλάζαμε κουβέντα.

Μονάχα... θα κοιτιόμασταν στα μάτια

και με δάκρυα θα αγκαλιαζόμασταν.

Θα ξαναξυπνούσε μέσα μας

εκείνο το συναίσθημα

που ποτέ δε σταμάτησε να υπάρχει.

Απλώς... το ξέχασε!

Άλλωστε, ποιο συναίσθημα αγάπης φεύγει;

Αφού, ό,τι αγαπάς... ποτέ δεν πεθαίνει.

                                                                                                               Ανώνυμος

ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ

Κοίτα,

κάποιες φορές θα χαρείς, θα γελάσεις, θα χορέψεις...

Κάποιες άλλες, όμως, θα στενοχωρεθείς, θα κλάψεις, θα πιεις...

Κάποιες φορές στον θυμό σου θα πεις λόγια που δεν ήθελες,

θα επιτεθείς εκεί που δεν ήθελες, θα είσαι ανεξέλεγκτος.

Κάποιες φορές θα χάσεις άνθρώπους, κάποιες άλλες θα γνωρίσεις άλλους,

και θα πρέπει να παραδεχτείς ότι οι άνθρωποι "φεύγουν κι έρχονται!".

Κάποιες φορές θα αγαπήσεις... Η αγάπη θα γίνει έρωτας.

Και αν δεν πάνε όλα καλά, τότε ο έρωτας θα γίνει λύπη.

Όμως, δεν θα πρέπει να πάψεις να πιστεύεις

όσο κι αν οι ελπίδες που τρέφεις είναι "χαμένες!.

Κάποιες φορές θα βγεις στους δρόμους, 

θα ματώσεις, θα καταστραφείς από τα καπνογόνα των "μπλε",

ζητώντας το δίκιο σου!

Και κάποιες θα κάνεις τους δρόμους δικούς σου.

Κάποιες φορές θα δεις την αξία σου να πέφτει στα μάτια των άλλων...

Και μόλις πας σε εκείνους που είναι κατάλληλοι να σε εκτιμήσουν,

τότε η αξία σου θα εκτοξευτεί!

Κάθε στιγμή σου είναι νότα, άλλη μαύρη και άλλη άσπρη.

Θες όμως και τις δύο για να παίξεις μουσική!

Μη ζεις κάποιες φορές, ζήσε κάθε μέρα!

                                                                                                               Καρασάββας Χρήστος

ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ

Παλιόφιλοι από το ωραίο χωριό

για μένα είστε κάτι πολύ σημαντικό

γιατί ό,τι και αν χρειάστηκα εγώ

εσείς ήσασταν δίπλα μου σε κάθε λεπτό.

Γιατί όλοι σα μια ομάδα

νικούσαμε και κατακτούσαμε τα πάντα

κι εγώ αυτό πολύ το εκτιμώ

και σας έχω σαν φυλαχτό.

Εύχομαι ποτέ να μη χαλάσει αυτό το παρεάκι

για να σας έχω δίπλα μου στο κάθε μου λεπτάκι.

                                                                                                              Βασίλης Γιώργης

ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

Πριγκίπισσά μου,

έχεις κλέψει την καρδιά μου,

ο μπαμπάς σου ο βασιλιάς

θέλει να μου σπάσει την καρδιά

και άμα γίνει αυτό

εγώ δεν θα το αντέξω

και θα σκοτωθώ.

                                                                                                              Σπύρος Δούβλης

ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ

Πριγκίπισσά μου, θέλω κάτι να σου πω

και να το βάλεις καλά στο δικό σου το μυαλό,

μη μου το κάνεις αυτό,

να με παρατήσεις μόνο και ψυχρό,

θέλω να ξέρεις πόσο σε αγαπώ

κι όταν τα μάτια σου κοιτώ

όλη τη ζωή μου αλλάζεις στο λεπτό.

Δεν θέλω πλούτη και λεφτά,

θέλω μόνο τη ζεστή σου αγκαλιά,

δεν αξίζουνε μπροστά σου τα διαμάντια

όταν κοιτάω τα δυο σου μάτια,

μείνε μαζί μου στη ζωή,

η αγάπη μου αξίζει να είναι παντοτινή.

                                                                                                              Σπύρος Δούβλης

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Όταν κοιτώ τα γαλάζια σου μάτια

λάμπει όλη η θάλασσα.

Όταν κλαις με τα γαλάζια σου μάτια

πλημμυρίζει όλη η θάλασσα.

Όταν χαμογελάς με τα γαλάζια σου μάτια

φωτίζει το πρόσωπό σου

όπως ο ήλιος λάμπει στη θάλασσα.

Όταν με βλέπεις με αυτά τα γαλάζια σου μάτια

και μου χαμογελάς

ανεβαίνω στα σύννεφα

στον γαλάζιο ουρανό.

                                                                                                              Κριστιάνα Ντάγια

ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΟΠΕΛΑ

Όταν κλαις χαλάς το λαμπερό σου πρόσωπο,

σαν τη βροχή που κρύβει τον φωτεινό ήλιο.

Όταν χαμογελάς ομορφαίνει το πρόσωπό σου,

σαν το ουράνιο τόξο που βγαίνει μετά τη βροχή.

Τα μάτια σου γλυκαίνουν την ψυχή μου

σαν τα γλυκά λόγια που λες για τους ανθρώπους.

Στα μακριά και κυματιστά σου μαλλιά

σαν μια φουρτουνιασμένη θάλασσα

χάνονται πλήθος από καράβια.

                                                                                                              Κριστιάνα Ντάγια

ΠΑΝΤΑ

"Πάντα" είναι μία λέξη,

 που δεν κρατιέται συχνά.

Κάποιοι τη λένε για πάντα,

όμως τώρα τους βλέπω

με κιάλια από μακριά.

"Πάντα" είναι μια συνηθισμένη λέξη

αλλά κανένας δεν την κρατά.

                                                                                                              Ιλιάνα Κολλέσι

ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΜΑΥΡΑ

Σε ονειρεύτηκα μέσα στη νύχτα

αλλά έφυγες και δε μου είπες "Καληνύχτα".

Σε είδα την άλλη μέρα σε ένα αεροπλάνο

να φεύγεις με μια άλλη στο Μιλάνο.

Σε είδα την άλλη μέρα σε στόρι στο ίνστα

και έκλαιγα όλη νύχτα.

Είχες την άλλη αγκαλιά

κι εγώ στο σπίτι ένιωθα μοναξιά.

                                                                                                              Λορένα Κολλέσι

Αποτελέσματα ενδοσχολικού ποιητικού διαγωνισμού

1ο βραβείο: Καρασάββας Χρήστος ("Κάποιες φορές")

2ο βραβείο: Σιούτη Ναταλία-Γκλόρια ("Όταν αγαπάς μην τα παρατάς")

3ο βραβείο: Ντάγια Κριστιάνα ("Μια γλυκιά κοπέλα")

Ψηφοφορία και βράβευση μαθητών/-τριών (Μάιος 2024)